Eξουσία-υποταγή, ένα δίπολο καθοριστικό για την ανθρώπινη ζωή αλλά και συστατικό όλων μας. Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών ακριβώς πάνω σε αυτό βασίζονται, αυτό μας δείχνουν. Το πως δηλαδή η πολιτική εξουσία χρησιμοποιεί όλα τα μέσα για να επιβληθεί πάνω στον πολίτη και κυρίως τη στιγμή που αυτός έχει αρχίσει να αντιστέκεται και προσπαθεί να σπάσει τα δεσμά!. Οι πιθανότητες να καταφέρει ο πολίτης ανατροπή της κατάστασης (έστω και με τις οργανωμένες μορφές αγανακτισμένων) είναι ακριβώς οι ίδιες που ισχύουν και στην περίπτωση των παιδιών που ενηλικιώνονται και θέλουν να ανεξαρτητοποιηθούν από τους γονείς,όχι πάρα πολλές δηλαδή (δυστυχώς). Κι αυτό γιατί όταν πάσχει το ατομικό, αυτό μεταφέρεται και στο συλλογικό, στην κοινωνία. Όταν αποφασίσουμε -στο μέτρο και με τα μέσα που μπορεί ο καθένας- να είμαστε υπεύθυνοι ως προς τις επιλογές μας και κύριοι του εαυτού μας, άρα αυτό να μεταφερθεί και στο συλλογικό, τότε τα πράγματα θα αρχίσουν να οικοδομούνται διαφορετικά και θα έχουμε καλύτερες κοινωνίες και καλύτερους να μας κυβερνούν. Μέχρι τότε όμως ο δρόμος είναι μακρύς και ανηφορικός,με προοπτική πάντως,όχι αδιέξοδος...
Αφού λοιπόν ως αγανακτισμένοι, αποφασίσαμε να μιλήσουμε για τα κακώς κείμενα του κοινωνικο-πολιτικού μας συστήματος άρα και να βοηθήσουμε στο να διορθωθούν, καλό θα ήταν να κάνουμε κάτι και με τα δικά μας κακώς κείμενα. Έτσι θα καταφέρουμε να είμαστε λιγότερο παράφωνοι, κακόφωνοι,
Πασχάλης Κεκές
Ψυχολόγος-ψυχαναλυτικός ψυχοθεραπευτής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου