BIομηχανική Μεταλλευτική: Αυτοδιαχείριση - Μπορούμε χωρίς αφεντικά!

Ένα μνημόνιο που εξαθλιώνει την κοινωνία, ένα ακόμα εργοστάσιο εγκαταλείπεται, εργοδότες άφαντοι, 70 εργαζόμενοι απλήρωτοι. Ένα σύνθημα: "Δεν μπορείτε εσείς; Μπορούμε εμείς!". Και η ελπίδα είναι ακόμα ζωντανή...

Ήταν Ιούλιος του 2011 όταν οι εργαζόμενοι της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής μας συστήθηκαν μέσα από τις απεργίες και τις κινητοποιήσεις τους. Η ιστορία των εργαζομένων, μία απ' τις πολλές καθημερινές ιστορίες που εκτυλίσσονται στον καιρό της παντοκρατορίας της λιτότητας και της εξαθλίωσης του Μνημονίου. 

Η εταιρία

Η Βιομηχανική Μεταλλευτική, εργοστάσιο παραγωγής δομικών και βελτιωτικών υλικών, απαραίτητων στην οικοδομική δραστηριότητα, ήταν μέχρι και το 2009 κερδοφόρα επιχείρηση, με μεγάλη προσφορά στην ελληνική οικονομία. Ενδεικτικά της καλής πορείας της εταιρίας τα νούμερα που αναφέρουν τα οικονομικά περιοδικά της πόλης της Θεσσαλονίκης: από το 2000 έως το 2006, η εταιρία αύξησε τον τζίρο της κατά 138,24% και τα κέρδη της κατά 118,16%!

Η πορεία της επιχείρησης πήρε την κατιούσα από το 2010 και μετά. Η Βιομηχανική Μεταλλευτική, θυγατρική εταιρία της Φίλκεραμ & Τζόνσον, καταχρεώθηκε με δάνεια ύψους 1 εκ. 900 χιλ. ευρώ από τη μητρική, χωρίς ωστόσο να υπάρχει η δυνατότητα οι εργαζόμενοι της θυγατρικής να στραφούν εναντίον της μητρικής επιχείρησης, λόγω της νομοθετικής απραξίας που επικρατεί στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων σε επίπεδο ομίλων επιχειρήσεων. Άμεση συνέπεια του πλασματικού παθητικού που απέκτησε η Βιομηχανική Μεταλλευτική ήταν η καθυστέρηση καταβολής μισθών και επιδομάτων, με αποκορύφωμα την κήρυξη στάσης πληρωμών και την εγκατάλειψη του εργοστασίου το Μάιο του 2011. Σημειωτέον ότι την ίδια περίοδο η μητρική Φίλκεραμ & Τζόνσον προχώρησε σταδιακά σε απολύσεις του συνόλου των εργαζομένων στη βιομηχανία κεραμικών πλακιδίων που διατηρούσε, παράλληλα δε κατέθεσε αίτηση για πτώχευση, κάτι που δεν έπραξε στην περίπτωση της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής, την οποία απλώς εγκατέλειψε.

Ο εργατικός αγώνας ξεκινά

Οι απλήρωτοι εργαζόμενοι, που κατηγορούν την εργοδοσία για κακοδιοίκηση και διάλυση του εργοστασίου, βρίσκονται σε διαρκείς κινητοποιήσεις από τον Ιούλιο του 2011. Στάσεις εργασίας, απεργίες, επίσχεση εργασίας, πορείες στους δρόμους της πόλης. «Πηγαίνουμε καθημερινά με βάρδιες και φυλάμε το εργοστάσιο για να μην κλαπεί τίποτα», δήλωσε ο Μάκης Αναγνώστου, εκ μέρους του σωματείου των εργαζομένων, στο Κόκκινο 105,5. Βρίσκονται εκεί κάθε μέρα, αγωνιζόμενοι με πείσμα για το δικαίωμά τους στην εργασία, για μια ζωή με αξιοπρέπεια.

Γενικές συνελεύσεις - Η απόφαση για αυτοδιαχείριση του εργοστασίου

Οι εργαζόμενοι του σωματείου, που δίνουν καθημερινά το παρόν στο εργοστάσιο, συγκαλούν τακτικά γενικές συνελεύσεις για την οργάνωση του αγώνα τους. Κατά τη διάρκεια μιας εξ’ αυτών έγινε η δύσκολη και πρωτότυπη για τα ελληνικά δεδομένα, μα συγχρόνως γοητευτική και ελπιδοφόρα πρόταση: να πάρουν τη λειτουργία του εργοστασίου στα χέρια τους! "Δεν μπορείτε εσείς; Μπορούμε εμείς!" , είπαν πολλοί εργαζόμενοι, που πολύ σύντομα παρουσίασαν ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα και σχέδιο, για τον τρόπο μέσα από τον οποίο σκοπεύουν να πάρουν το εργοστάσιο στα χέρια τους, πετυχαίνοντας αυτό στο οποίο η εργοδοσία απέτυχε.

Όπως σημείωσε ο πρόεδρος του σωματείου των εργαζομένων, "η πρότασή μας στηρίζεται σε τρία σημεία: Πρώτον, παραίτηση όλων των μελών της διοίκησης και υπαλλήλων που συμμετείχαν στο ΔΣ της εταιρείας, χωρίς καμιά απαίτηση από την επόμενη διοίκηση. Δεύτερον, οι μετοχές της εταιρείας που είναι ιδιοκτησία της υπό πτώχευση πλέον Φίλκεραμ & Τζόνσον (κατά 98%) να περάσουν στα χέρια των εργαζομένων, κάτι που καταρχάς έχει γίνει αποδεκτό από τον σύνδικο που έχει αναλάβει την εκκαθάριση της μητρικής. Μάλιστα, οι μετοχές θα μοιραστούν ισάριθμα σε όσους εργαζόμενους επιθυμούν να αποτελέσουν τμήμα αυτής της προσπάθειας. Τρίτον, να μεσολαβήσει ο ΟΑΕΔ ώστε οι εργαζόμενοι να προεισπράξουν το ποσό που θα αντιστοιχούσε στο ταμείο ανεργίας τους επί ένα χρόνο (περίπου 1,9 εκατ. ευρώ), δημιουργώντας έτσι ένα αρχικό κεφάλαιο για την επαναλειτουργία της επιχείρησης". Στο πλαίσιο της αιτούμενης αυτοδιαχείρισης, η γενική συνέλευση των εργαζομένων θα συνιστά το αποφασιστικό όργανο του εγχειρήματος, τα δε μέλη του ΔΣ τόσο της εταιρίας όσο και του σωματείου θα είναι ανακλητά.

Αλληλεγγύη στον αγώνα των εργαζομένων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής

Στο πλευρό των αγωνιζόμενων εργαζομένων βρίσκονται από την αρχή εργατικά σωματεία, εργαζόμενοι και άνεργοι, από δεκάδες εργασιακούς χώρους, συνελεύσεις γειτονιάς, αλλά και σωματεία και συλλογικότητες του εργατικού και κοινωνικού κινήματος. Μάλιστα, η τελευταία γενική συνέλευση που πραγματοποιήθηκε στις 11 Ιουλίου στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης κατέληξε στη συγκρότηση της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης και Στήριξης του αγώνα των εργαζομένων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής. "Οι εργαζόμενοι της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής αγωνίζονται να κάνουν πράξη ότι εμείς οι εργαζόμενοι μπορούμε χωρίς αφεντικά. Αγωνιζόμαστε μαζί τους να αποδείξουμε πως αν δεν μπορούν αυτοί, τότε εμείς μπορούμε χωρίς αυτούς, και θα τα καταφέρουμε!", υπογραμμίζει στο δελτίο τύπου της η Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης και Στήριξης του αγώνα των εργαζομένων και προκρίνει την αυτοδιαχείριση του εργοστασίου ως "μόνη λύση για να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας και τα δεδουλευμένα των εργαζομένων".

Η νίκη των εργαζομένων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής, νίκη όλων των εργαζομένων

Ο αγώνας των εργαζομένων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής, όπως όλοι οι αγώνες που έχει δώσει κατά καιρούς η εργατική τάξη, δεν είναι εύκολος. Και αυτό οι εργαζόμενοι το γνωρίζουν καλά. Η απόφασή τους να γυρίσουν την πλάτη στην εργοδοσία, να παλέψουν και να προτάξουν την αυτοδιαχείριση και τη συλλογική δουλειά έναντι της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, αποτελεί φωτεινό παράδειγμα για τον κόσμο της εργασίας. Η υπόθεση των εργαζομένων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής αφορά όλους τους εργαζόμενους, όλη την πληττόμενη κοινωνία. Η στήριξη και η αλληλεγγύη στον δίκαιο αγώνα τους είναι καθήκον μας και η νίκη τους θα είναι νίκη όλων μας!