Οι μεγάλοι του αθλητισμού...

 ...έχουν απο χρόνια απαντήσει στη  Βουλα Παπαχρήστου

 


Στις 16 Οκτωβρίου του 1968 έλαβε χώρα μια από τις πλέον συμβολικές κινήσεις στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων: ο λόγος για τη διαμαρτυρία των Tommie Smith και John Carlos στο Μεξικό

Οι δύο μαύροι αθλητές είχαν μόλις πάρει μέρος στην κούρσα των 200μ. Ο μεν Smith κερδίζοντας την πρώτη θέση και το χρυσό μετάλλιο, ο δε Carlos την 3η και το αργυρό. Ανάμεσά τους, με το αργυρό μετάλλιο, ο Αυστραλός Peter Norman.

Η απονομή λαμβάνει χώρα. Οι δύο Αφροαμερικανοί δεν φοράνε παπούτσια, αλλά μόνο μαύρες κάλτσες, συμβολίζοντας τη φτώχεια του λαού τους.

Ο Smith φοράει μαύρο μαντίλι γύρω από το λαιμό του, αντιπροσωπεύοντας τη μαύρη περηφάνια, ενώ ο Carlos έχει ανοιχτό το φερμουάρ της φόρμας του, δείχνοντας αλληλεγγύη σε όσους βγάζουν το μεροκάματο με χειρονακτική εργασία, ενώ φοράει περιδέραιο, αποτίνοντας φόρο τιμής «σε όσους λιντσαρίστηκαν, κρεμάστηκαν, περιλούστηκαν με πίσσα, πετάχτηκαν από τις βάρκες στα μέσα της διαδρομής και κανένας δεν είπε για αυτούς ούτε μία προσευχή…».



Παράλληλα και οι τρεις αθλητές φορούν κονκάρδες του Ολυμπιακού Προγράμματος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, αφού και ο Norman αναλαμβάνει δράση για τον αποκλεισμό των μειονοτήτων και εκφράζει την αντίθεσή του με την «λευκή πολιτική» της Αυστραλίας.

Ο εθνικός ύμνος των ΗΠΑ ξεκινά και οι Smith και Carlos σκύβουν το κεφάλι και υψώνουν τη γροθιά τους, φορώντας μαύρο γάντι και θυμίζοντας τον χαιρετισμό της «Μαύρης Δύναμης», ριζοσπαστικής κίνησης των νέγρων.

Σημείωση πρώτη, ότι, στην αυτοβιογραφία του, ο Tommie Smith αναφέρει ότι επρόκειτο για μια κίνηση που είχε να κάνει με τα ανθρώπινα δικαιώματα και όχι με αυτόν καθ’ αυτόν τον χαιρετισμό των μαύρων.

Σημείωση δεύτερη, ότι ο Carlos χρειάστηκε να δανειστεί το αριστερό γάντι του Smith, καθώς είχε ξεχάσει τα δικά του στο Ολυμπιακό Χωριό, για αυτό και ύψωσε το αριστερό του χέρι.

Ο Tommie Smith δηλώνει έπειτα: «Αν κερδίσω, είμαι Αμερικανός και όχι μαύρος Αμερικανός. Αν κάνω κάτι κακό, θα με αποκαλέσουν νέγρο…».