"Λίγες σκέψεις για τις συνελεύσεις"

του Πασχάλη Κεκέ

Ψυχολόγου-ψυχαναλυτικού ψυχοθεραπευτή

Ζώντας στην εποχή του απόλυτου βομβαρδισμού από ερεθίσματα πάσης φύσεως αλλά και της σύγχυσης και της κακοφωνίας που μπορούν να προκαλέσουν στο μέσο άνθρωπο,είναι αναμενόμενο μια τέτοια κατάσταση να μεταφερθεί αυτούσια και στις συνελεύσεις των αγανακτισμένων.Το ετερόκλητο των απόψεων πάντα παρουσιάζει ενδιαφέρον,αρκεί κάποια στιγμή να συντεθεί για να βγάζει ένα νόημα.

Κατά τη δική μου οπτική η παρουσία των ανθρώπων στις συγκεντρώσεις και κυρίως στο ενεργητικότερο τμήμα τους,στις συνελεύσεις δηλαδή,εξυπηρετεί καταρχήν λόγους προσωπικής σωτηρίας από την τρέλα της εποχής.Και ίσως είναι ο πιο ασφαλής τρόπος σωτηρίας...Η έμπρακτη παρουσία εκεί προσφέρει το χώρο αλλά και το χρόνο για να επεξεργαστούν αλλά και να εκφράσουν οι παρευρισκόμενοι τα άγχη,τις αγωνίες,τους φόβους τους σχετικά με την κρίση αλλά και να μπορέσουν να αποδώσουν κάπου το όλο κακό,ίσως και το δικό τους κακό!Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε βέβαια ότι αυτές οι συγκεντρώσεις αποτελούν ένα ξεκάθαρο σύμπτωμα-απάντηση στο νοσηρό σύστημα που έφερε τα πράγματα ως εδώ.Ένα σύστημα που το έστησαν μεν οι πολιτικοί των τελευταίων δεκαετιών με το οποίο αλληλοδιαπλέχθηκε-δυστυχώς-και το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού της χώρας!Από την άλλη ένα σύμπτωμα,όπως είναι αυτές οι συγκεντρώσεις,δεν θεραπεύει την ασθένεια,βοηθά όμως στο να δημιουργηθούν οι συνθήκες μακροπρόθεμα ώστε η πάθηση είτε να περάσει σε ύφεση ή και να θεραπευθεί πλήρως.Υπό αυτό το πρίσμα οι κινήσεις αυτές από μόνες τους ομιλούν-ίσως δηλαδή να μη χρειάζεται να γίνουν περισσότερα πράγματα ή πιο πρακτικά.Νομίζω πως στην παρούσα φάση στόχος χρειάζεται και είναι να παραμείνουν ζωντανές και ενεργές αυτές οι προσπάθειες στη διάρκεια του χρόνου με τρόπο σταθερό.Αλλά και να ευαισθητοποιήσουν περισσότερο κόσμο που το θέμα τον αφορά.Και ίσως προς αυτή την κατεύθυνση πορείες όπως αυτή της κυριακής να βοηθούν εξαιρετικά.Όταν η προσπάθεια κινείται και μεταφέρεται προς τον κόσμο,παρακινεί τον κόσμο...

Από την άλλη γίνεται αρκετός λόγος για τους στόχους και τις θέσεις των αγανακτισμένων.Μα η θέση είναι ξεκάθαρη και μια-το όχι στο μνημόνιο δηλαδή με την πραγματική αλλά και τη συμβολική του διάσταση!Με άλλα λόγια περιορισμός όσο γίνεται της καταστροφής,αυτή είναι και η θέση και η πρόταση.Δεν χρειάζονται περισσότερα λόγια.Εξάλλου η ίδια η κατάσταση απαιτεί ψυχραιμία και κοινή λογική-τίποτα περισσότερο,τίποτα λιγότερο...