Παραμονές θανάτου πώς υποφέρεται πέστε μου-ένα σώμα?
Παραμονές θανάτου-πέστε μου-πώς γράφεται μια λευκή φωνή?
Ο.Ελύτης-Ανοιχτά Χαρτιά-
Επέλεξα αυτούς τους στίχους ενός μάλλον αισιόδοξου ποιητή,για να καταδείξω την κρισιμότητα των καιρών που ζούμε.Ανοιχτά χαρτιά είναι το κυρίαρχο ζήτημα ,τώρα που ανοίχτηκαν τα χαρτιά και άρχισαν οι αποκαλύψεις(με βασικότερη το ότι βρισκόμαστε στο τέλος μιας εποχής,σε μια απώλεια ,σε ένα θάνατο)τί γίνεται από εδώ και πέρα?Πώς το σώμα-ο άνθρωπος-να αντέξει το θάνατο και πως η λευκή φωνή,η φωνή του ανθρώπου που ακόμη δεν έχει μιλήσει να γίνει λόγια?
Η εποχή στην οποία βρισκόμαστε είναι μια αποθέωση του καταστροφικού.Όταν ο Freud ανασκευάζοντας μέρος της θεωρίας του-με αφορμή τους πολέμους της εποχής του αλλά και τις απώλειες αγαπημένων του απογόνων-έκανε λόγο για ενορμήσεις καταστροφής(θάνατος)αναφερόταν σε τέτοια στιγμιότυπα του ανθρώπινου βίου αλλά και σε τέτοιες πτυχές του ψυχισμού,όπως όλα αυτά τα γεγονότα που ζούμε(έσω και έξω)στον παρόντα χρόνο.Το θέμα λοιπόν της κρίσης-τώρα που έγινε οριακότερο όσο ποτέ-συζητιέται παντού,υπάρχει παντού,έχει διαβρώσει τα πάντα!Υπάρχει σαν προβληματισμός,σαν αγωνία για το άγνωστο αύριο,σαν φαντασίωση καταστροφής,σαν πέρασμα από μια κατάσταση σε μιαν άλλη,σαν ευκαιρία για επανόρθωση.Ίσως μια κρίση να εμπεριέχει όλα αυτά τα πράγματα τελικά.Ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι εκφράζονται για την κρίση, ο τόσο ατομικός,υποκειμενικός ίσως και μονοδιάστατος(άρα και ελλειματικός),με όλη την
κακοφωνία που προκύπτει σαν αποτέλεσμα αυτού,δημιουργούν σύγχυση,ένταση προβληματισμό,θλίψη απογοήτευση.
Οι λόγοι για τους οποίους φτάσαμε ως εδώ-και που αφορούν το οικονομικό σκέλος της κρίσης-είναι γνωστοί πάνω κάτω.Από την μεταπολίτευση και ως σήμερα,στήθηκε ένα τόσο βρώμικο και άθλιο σύστημα από τους πολιτικούς με το οποίο σταδιακά διαπλέχθηκε και ένα ασύλληπτα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού της χώρας.Υπήρξε τέτοιος απανθρωπισμός και τόση μεγάλη πείνα,ώστε επι δεκαετίες να λεηλατούνται και να κατατρώγονται τα πάντα..Δυστυχώς οι άνθρωποι έχουμε και τέτοιες πλευρές,κανιβαλιστικές!Και όσοι ασχολήθηκαν με την διακυβέρνηση της χώρας από το 1974 και μετά κατέφαγαν το σύμπαν...Και εκπαίδευσαν και τον περισσότερο κόσμο σε αυτές τις πρακτικές.Αυτά συμβαίνουν βέβαια όταν εναποθέτουμε ελπίδες-ίσως και τη σωτηρία μας-σε λάθος χέρια!Γιατί χρειάζεται να έχουμε κατα νου ότι, η πολιτική σαν τόπος μαγνητίζει κυρίως ανθρώπους που εντός τους έχουν ανεπίλυτα ζητήματα με το νόμο και την εξουσία,κατα κάποιο τρόπο είναι σαν να πρόκειται για παραβατες ως προς την ψυχική τους οργάνωση.Η αναζήτηση λοιπόν από πλευράς τους των αξιωμάτων και των θέσεων που καταλαμβάνουν γίνεται σε μια προσπάθεια τους(ανεπιτυχή συνήθως) να νομιμοποιηθούν,εντός και εκτός.Έτσι λοιπόν προκύπτουν όλα τα έκνομα φαινόμενα στο χώρο της πολιτικής.Είναι τουλάχιστον ουτοπικό να περιμένει κανείς από ανθρώπους που είναι έτσι κατασκευασμένοι,να συνθέσουν και να δημιουργήσουν,γιατί όποιος είναι έτσι φτιαγμένος κυρίως μπορεί να διαλύει και να καταστρέφει!
Χρειάζεται να γίνει κατανοητό ότι η κρίση δεν είναι οικονομική,η οικονομική της πλευρά είναι όπως η κορυφή στο παγόβουνο.Η κρίση είναι σχεδόν με απόλυτο τρόπο βαθιά ατομική.Απομακρυνθήκαμε πολύ απο αυτό που είμαστε προορισμένοι ως άνθρωποι.Έγινε μια μαζική μεταβίβαση(σε βαθμό θεοποίησης)πάνω στην ύλη και το ανθρώπινο απαξιώθηκε πλήρως!Και τώρα που η ύλη θα λείψει το ανθρώπινο επανέρχεται στο προσκήνιο.Με τι μέσα όμως ο σύγχρονος άνθρωπος μπορεί να επανακτήσει το ανθρώπινο και να αρκεστεί σε αυτό?Δύσκολη υπόθεση...
Οι τρόποι με τους οποίους προτείνεται η έξοδος από την κρίση και συνιστούν μια αλλαγή,πολύ φοβάμαι ότι έχουν κάτι το μονοσήμαντο γιατί κινούνται γύρω από όρους πολιτικούς και οικονομικούς,το ίδιο κλίμα υπάρχει ακόμη και στους αγανακτισμένους πολίτες-με τους οποίους έχω ταχθεί ποικιλοτρόπως υπέρ,ως μια απολύτως υγιή αντίδραση απέναντι στα συμβαίνοντα.Είναι μια ευκαιρία η όλη κατάσταση της κρίσης να προσεγγιστεί ολιστικά-πολύπλευρα-
Πασχάλης Κεκές ψυχολόγος-
Παραμονές θανάτου-πέστε μου-πώς γράφεται μια λευκή φωνή?
Ο.Ελύτης-Ανοιχτά Χαρτιά-
Επέλεξα αυτούς τους στίχους ενός μάλλον αισιόδοξου ποιητή,για να καταδείξω την κρισιμότητα των καιρών που ζούμε.Ανοιχτά χαρτιά είναι το κυρίαρχο ζήτημα ,τώρα που ανοίχτηκαν τα χαρτιά και άρχισαν οι αποκαλύψεις(με βασικότερη το ότι βρισκόμαστε στο τέλος μιας εποχής,σε μια απώλεια ,σε ένα θάνατο)τί γίνεται από εδώ και πέρα?Πώς το σώμα-ο άνθρωπος-να αντέξει το θάνατο και πως η λευκή φωνή,η φωνή του ανθρώπου που ακόμη δεν έχει μιλήσει να γίνει λόγια?
Η εποχή στην οποία βρισκόμαστε είναι μια αποθέωση του καταστροφικού.Όταν ο Freud ανασκευάζοντας μέρος της θεωρίας του-με αφορμή τους πολέμους της εποχής του αλλά και τις απώλειες αγαπημένων του απογόνων-έκανε λόγο για ενορμήσεις καταστροφής(θάνατος)αναφερόταν σε τέτοια στιγμιότυπα του ανθρώπινου βίου αλλά και σε τέτοιες πτυχές του ψυχισμού,όπως όλα αυτά τα γεγονότα που ζούμε(έσω και έξω)στον παρόντα χρόνο.Το θέμα λοιπόν της κρίσης-τώρα που έγινε οριακότερο όσο ποτέ-συζητιέται παντού,υπάρχει παντού,έχει διαβρώσει τα πάντα!Υπάρχει σαν προβληματισμός,σαν αγωνία για το άγνωστο αύριο,σαν φαντασίωση καταστροφής,σαν πέρασμα από μια κατάσταση σε μιαν άλλη,σαν ευκαιρία για επανόρθωση.Ίσως μια κρίση να εμπεριέχει όλα αυτά τα πράγματα τελικά.Ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι εκφράζονται για την κρίση, ο τόσο ατομικός,υποκειμενικός ίσως και μονοδιάστατος(άρα και ελλειματικός),με όλη την
κακοφωνία που προκύπτει σαν αποτέλεσμα αυτού,δημιουργούν σύγχυση,ένταση προβληματισμό,θλίψη απογοήτευση.
Οι λόγοι για τους οποίους φτάσαμε ως εδώ-και που αφορούν το οικονομικό σκέλος της κρίσης-είναι γνωστοί πάνω κάτω.Από την μεταπολίτευση και ως σήμερα,στήθηκε ένα τόσο βρώμικο και άθλιο σύστημα από τους πολιτικούς με το οποίο σταδιακά διαπλέχθηκε και ένα ασύλληπτα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού της χώρας.Υπήρξε τέτοιος απανθρωπισμός και τόση μεγάλη πείνα,ώστε επι δεκαετίες να λεηλατούνται και να κατατρώγονται τα πάντα..Δυστυχώς οι άνθρωποι έχουμε και τέτοιες πλευρές,κανιβαλιστικές!Και όσοι ασχολήθηκαν με την διακυβέρνηση της χώρας από το 1974 και μετά κατέφαγαν το σύμπαν...Και εκπαίδευσαν και τον περισσότερο κόσμο σε αυτές τις πρακτικές.Αυτά συμβαίνουν βέβαια όταν εναποθέτουμε ελπίδες-ίσως και τη σωτηρία μας-σε λάθος χέρια!Γιατί χρειάζεται να έχουμε κατα νου ότι, η πολιτική σαν τόπος μαγνητίζει κυρίως ανθρώπους που εντός τους έχουν ανεπίλυτα ζητήματα με το νόμο και την εξουσία,κατα κάποιο τρόπο είναι σαν να πρόκειται για παραβατες ως προς την ψυχική τους οργάνωση.Η αναζήτηση λοιπόν από πλευράς τους των αξιωμάτων και των θέσεων που καταλαμβάνουν γίνεται σε μια προσπάθεια τους(ανεπιτυχή συνήθως) να νομιμοποιηθούν,εντός και εκτός.Έτσι λοιπόν προκύπτουν όλα τα έκνομα φαινόμενα στο χώρο της πολιτικής.Είναι τουλάχιστον ουτοπικό να περιμένει κανείς από ανθρώπους που είναι έτσι κατασκευασμένοι,να συνθέσουν και να δημιουργήσουν,γιατί όποιος είναι έτσι φτιαγμένος κυρίως μπορεί να διαλύει και να καταστρέφει!
Χρειάζεται να γίνει κατανοητό ότι η κρίση δεν είναι οικονομική,η οικονομική της πλευρά είναι όπως η κορυφή στο παγόβουνο.Η κρίση είναι σχεδόν με απόλυτο τρόπο βαθιά ατομική.Απομακρυνθήκαμε πολύ απο αυτό που είμαστε προορισμένοι ως άνθρωποι.Έγινε μια μαζική μεταβίβαση(σε βαθμό θεοποίησης)πάνω στην ύλη και το ανθρώπινο απαξιώθηκε πλήρως!Και τώρα που η ύλη θα λείψει το ανθρώπινο επανέρχεται στο προσκήνιο.Με τι μέσα όμως ο σύγχρονος άνθρωπος μπορεί να επανακτήσει το ανθρώπινο και να αρκεστεί σε αυτό?Δύσκολη υπόθεση...
Οι τρόποι με τους οποίους προτείνεται η έξοδος από την κρίση και συνιστούν μια αλλαγή,πολύ φοβάμαι ότι έχουν κάτι το μονοσήμαντο γιατί κινούνται γύρω από όρους πολιτικούς και οικονομικούς,το ίδιο κλίμα υπάρχει ακόμη και στους αγανακτισμένους πολίτες-με τους οποίους έχω ταχθεί ποικιλοτρόπως υπέρ,ως μια απολύτως υγιή αντίδραση απέναντι στα συμβαίνοντα.Είναι μια ευκαιρία η όλη κατάσταση της κρίσης να προσεγγιστεί ολιστικά-πολύπλευρα-
Πασχάλης Κεκές ψυχολόγος-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου