Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

Απάντηση - συμπλήρωμα στο άρθρο "Η σημαία"

Απάντηση αναγνώστη στο κείμενο του Ιωκείμ Βράβα: Της Πατρίδας μου η σημαία το οποίο δημοσιεύτηκε στο blog μας στις 20 Ιουνίου 2011.

“… Η ευημερία του κράτους είναι η αθλιότητα του πραγματικού έθνους, του λαού. Το μεγαλείο και η ισχύς του κράτους είναι η σκλαβιά του λαού…Το κράτος δεν είναι η πατρίδα. Είναι η αφαίρεση, ο μεταφυσικός, μυστικιστικός, πολιτικός, νομικός μύθος της πατρίδας. Οι λαϊκές μάζες όλων των χωρών αγαπούν βαθιά την πατρίδα τους. Αλλ’ αυτό είναι μια φυσική πραγματική αγάπη. Ο πατριωτισμός του λαού δεν είναι ιδέα, αλλά γεγονός… Η πατρίδα, η εθνικότητα, όπως και η ατομικότητα, είναι ένα γεγονός φυσικό και κοινωνικό, ψυχολογικό και ιστορικό ταυτόχρονα. Δεν είναι μια θεωρητική αρχή. Δεν μπορούμε να ονομάσουμε ανθρώπινη αρχή, παρά μόνο ότι είναι καθολικό, κοινό σ’ όλους τους ανθρώπους. Η εθνικότητα τους χωρίζει. Δεν είναι λοιπόν αρχή. Αλλά αυτό που είναι η αρχή, είναι ο σεβασμός που ο καθένας πρέπει να έχει για τα φυσικά, πραγματικά ή κοινωνικά γεγονότα. Η εθνικότητα, όπως και η ατομικότητα, είναι ένα από τα γεγονότα αυτά. Οφείλουμε λοιπόν να τη σεβόμαστε. Η καταπίεση της είναι έγκλημα,…γίνεται ιερή αρχή κάθε φορά που απειλείται ή καταπιέζεται. Γι’ αυτό λοιπόν αισθάνομαι ειλικρινά και πάντα τον πατριώτη κάθε καταπιεσμένης πατρίδας.
(Γαλλική έκδοση των απάντων Μ. Μπακούνιν, τόμος I, σελ. 225 -227, μετ. Πόλυ Γκέκα, εκδ. Πλέθρον)



Υ.Γ. Το κείμενό σου Ιωακείμ ήταν θαυμάσιο. Μακάρι να ακολουθήσουν κι άλλα (και αφορμές και κείμενα)...

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΠΟ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΔΡΑΜΑΣ

Ακολουθεί το κείμενο όπως στάλθηκε σε εμάς:


Καλησπέρα σε όλους.
    
     Το διήμερο 27 και 28 Ιουνίου θα κατέβει κόσμος από όλη την ελλάδα στην αθήνα για να συναντηθούμε στην πλατεία συντάγματος. Αν μπορείτε φωτοτυπήστε τις υπογραφές που θα έχουν συλλεχθεί κατά του μνημονίου και πάρτε τις μαζί σας να τις παραδώσουμε στην Αθήνα στην πλατεία Συντάγματος. Προς το παρόν εμείς έχουμε επικοινωνήσει με Ξάνθη και Αλεξανδρούπολη εδώ στην κοντινή περιοχή. Είναι πολύ σημαντικό όλη αυτή η συλλογή των υπογραφών να μεταφερθεί στην Αθήνα και να υπάρχουν εκεί όσες περισσότερες προλάβουμε να μαζέψουμε, για ευννόητους λόγους.
Από πόλη σε πόλη να διαδώσουμε την είδηση. Με Καβάλα θα επικοινωνήσουμε και εμείς, αλλά και με τις γειτονικές Σέρρες και την υπόλοιπη ελλάδα. Ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας σε κάτι όλο και πιό ουσιαστικό.

Θερμούς χαιρετισμούς,
    Αγανακτισμένοι πολίτες νομού Δράμας

Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

Μια εικόνα χίλιες λέξεις...


Χαίρε Λοβέρδο... οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν.

Mικρές ιστορίες στον καιρό του μνημονίου


Αλβανός εργάτης, χρόνια στην Ελλάδα, ανασφάλιστος και άνεργος εδώ και μήνες χωρίς κανένα εισόδημα πια και ζώντας σε ακραία φτώχεια, παθαίνει ένα ατύχημα. Με έγκαυμα 3ου βαθμού σ΄ένα δάχτυλο του  δεξιού του χεριού από επαφή με το ρεύμα, απευθύνεται σε επαρχιακό νοσοκομείο για τις πρώτες βοήθειες, όπου και του τις παρέχουν, αλλά τον πληροφορούν ότι δεν μπορούν να τον νοσηλεύσουν αν τυχόν επιδεινωθεί. 
Ο ασθενής ταξιδεύει σε πιο μεγάλη πόλη για να βρει βοήθεια και προσεγγίζει μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση, που τον παραπέμπει σε τριτοβάθμιο νοσοκομείο με ένα ιατρικό σημείωμα για την αρμόζουσα χειρουργική αντιμετώπιση, αφού το άκρο πια φλεγμαίνει. 
Το τριτοβάθμιο του απαντά ότι δεν μπορεί να τον νοσηλεύσει (μια και με τις τελευταίες εγκυκλίους απαγορεύεται η εισαγωγή ανασφάλιστων) και τον συμβουλεύει να γυρίσει στην πατρίδα του για να γιατρευτεί…

Το τραυματισμένο δάχτυλο αρχίζει να νεκρώνεται και πια σε γαγγραινώδη κατάσταση ο άρρωστος ξανααπευθύνεται στο ΕΣΥ (σε Κέντρο Υγείας αυτή τη φορά) απελπισμένος. Εκεί ο εφημερεύων γιατρός διαγιγνώσκει μια σηπτική εστία στο χέρι με γάγγραινα του ενός δακτύλου και επέκταση της φλεγμονής στα παρακείμενα, οπότε κρίνει ότι πλέον υπάρχει κίνδυνος για τη ζωή του και κινητοποιεί όσους γιατρούς γνωρίζει μαζί με τον διοικητικό μηχανισμό για να εισαχθεί επιτέλους σε άλλο τριτοβάθμιο νοσοκομείο. 
Κι αφού ο άρρωστος μας νοσηλεύεται, την επομένη οι υπηρεσίες απαιτούν να τους δώσει προκαταβολή για να προγραμματιστεί το χειρουργείο… έχοντας χάσει πια κάθε κουράγιο, ζητάει από έναν παπά να τον βοηθήσει, δίνει 260 ευρώ και οδηγείται για ακρωτηριασμό. Τέλος καλό όλα καλά, μπορεί να έχασε ένα δάχτυλο αλλά τουλάχιστον σώθηκε απ΄τη σηψαιμία.

 Πριν μόλις  ένα χρόνο τίποτα απ΄όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί, γιατί απλούστατα θα είχε αντιμετωπιστεί έγκαιρα και δωρεάν από την πρώτη του επίσκεψη στο σύστημα υγείας. Οπότε αυτό το χαμένο δάχτυλο είναι μια ακόμη επιτυχία, που χρεώνεται εξ΄ολοκλήρου στον κ.Λοβέρδο, ακούραστο μαχητή εναντίον της διαφθοράς, ο οποίος μάλιστα πρόσφατα κάλεσε τους ευρωπαίους ομολόγους του να δημιουργήσουν και μια Υγειονομική FRONTEX, γιατί κινδυνεύουμε από τους πρόσφυγες. 

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ κ.ΥΠΟΥΡΓΕ !! και εις ανώτερα.Μετά τιμής,
Χριστίνα Κυδώνα,Γιατρός του εναπομείναντος ΕΣΥ
Πηγή: http://www.alterthess.gr/

(Ευχαριστούμε Σαράντη...)

Της πατρίδας μου η σημαία…


Τι είναι η σημαία; Μην είναι οι κάμποι και τα ψηλά βουνά;  Μην είναι οι θάλασσες και οι ακρογιαλές; Μην είναι τα δέντρα και οι μυρτιές;  Για ένα κράτος, το έδαφος είναι ουσιαστικό στοιχείο της ύπαρξής του. Μια σημαία όμως, δεν αντιπροσωπεύει όρια και εξουσίες. Μια σημαία εκφράζει το συλλογικό όραμα και τα ιδανικά κοινωνιών που συνδιαμόρφωσαν στην πορεία του χρόνου ένα κοινωνικό συμβόλαιο. Μπορεί να είναι από ύλη, αλλά δεν εκφράζει τίποτα υλικό.
Ποιος έχει δικαίωμα να υψώνει τη σημαία; Και ποιος να την αποβάλλει; Δύσκολα ερωτήματα, που όμως, δε σημαίνει ότι πρέπει να μένουν και αναπάντητα.
Η σημαία, ως σύμβολο ενός λαού και των αγώνων του, αποτελεί σύμβολο ενότητας και ακολουθίας των στόχων και των ιδανικών του, και ως τέτοιο, από τους περισσότερους από εμάς, μπαίνει στο απυρόβλητο, εμπνέοντάς μας σεβασμό. Σεβασμό όχι πάντα προς τα όργανα που ασκούν την κρατική εξουσία, αλλά ως προς τα ιδανικά που συγκρότησαν τον λαό αυτό ως ενότητα.
Επομένως, όταν μία ομάδα ατόμων, προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από τη σημαία, για να μπει και αυτή στο απυρόβλητο, και να περάσει τις ανίθετες προς την ιστορική πορεία της  ιδέες, (ιδέες ρατσιστικές, φασιστικές κτλ), έχει δικαίωμα να τη φέρει;  Πως είναι δυνατόν να επιτρέπεται να ηγείται το σύμβολο αιώνιων αγώνων και ιδεολογικών επιλογών, σε ξενοφοβικά σχήματα που καλούν ακόμη και σε ένοπλο διωγμό όσων δε συμμερίζονται τις ίδιες ακραίες αντιλήψεις; Δεν αποτελεί αυτό «καπέλωμα» του εθνικού συμβόλου και προσβολή του; Δεν πρέπει ως πολίτες αυτού του κράτους να αντιδράσουμε σε όποιους προσπαθούν να υποβαθμίσουν τη σημαία μας σε σύμβολο διχαστικό και μισαλλόδοξο; Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να τους βγάλουμε τη μάσκα και να καταδείξουμε τον δόλιο σκοπό τους;
Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν και όσοι δε βλέπουν τίποτα στη σημαία. Βλέπουν ένα κενό πανί, σύμβολο εξουσίας και χειραγώγησης.  Και δεν επιθυμούν πουθενά την παρουσία της σημαίας. Φτάνουν όμως στην ίδια πρακτική επιβολής που οι ίδιοι καταγγέλουν με βάση τη φιλοσοφική τους συγκρότηση: επιβάλλουν σε όλους τη δική τους άποψη, έστω και αν αυτή είναι μειοψηφική. Για τους περισσότερους από εμάς, όσο και αν αισθανόμαστε πολίτες του κόσμου και δεν πιστεύουμε στην πολεμική διευθέτηση των διαφορών, η ελληνική σημαία αποτελεί ακριβώς ένα ιδανικό που «ενσαρκώνει» τον αγώνα κατά της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης, που αντικατοπτρίζει το πρώτο Σύνταγμα στην Ευρώπη που κατοχυρώνει την ελευθερία του Τύπου, μια παιδεία ανοιχτή για όλους, ένα συναίσθημα ενότητας και αλληλεγγύης πέραν από κάθε άλλης μορφής διαχωρισμό. Για το λόγο αυτό, κανείς δε μπορεί να απαγορεύσει την παρουσία ενός συναισθηματικού συμβόλου ενότητας, τη στιγμή μιας συλλογικής προσπάθειας.
Και σε τελική ανάλυση, κανείς μας δεν είναι διατεθιμένος να χαρίσει την ελληνική σημαία σε ένα απειροελάχιστο σύνολο ακροδεξιών που προσπαθούν να την καπηλευθούν και να αυτοχρισθούν «πατριώτες» και «εθνοσωτήρες». Για την επιβίωση του λαού, καθένας μας παλεύει, μέσα από το δικό του πρίσμα θεώρησης των πραγμάτων, και με τα δικά του μέσα. Κανείς μας όμως δε μπορεί να παίρνει το σύμβολο στα χέρια του και να το κάνει αποκλειστικά δικό του.
Η σημαία μας ανήκει σε όλους, και μόνο όταν κατέβουμε όλοι στο δρόμο (αν κατέβουμε), ίσως μπορεί να έχουμε το δικαίωμα να την υψώνουμε, όπως το δικαίωμα και την αξιοσύνη είχε η κυρά των Μαρασίων (αιωνία της η μνήμη) που προσέφερε στον συνάνθρωπο και σιωπηρά δήλωνε την αγάπη της για αυτό το σύμβολο. Αλλά προς το παρόν, όποιος αισθάνεται την ανάγκη να επικοινωνήσει την επιθυμία του για συλλογικότητα μέσα από μια γαλανόλευκη σημαία, δεν πρέπει να αποκλείεται από τη συλλογική προσπάθεια εναντίον των  δυναστών της πατρίδας μας και των λαών του κόσμου. Έχει δικαίωμα να το πράξει, εκτός και αν τα χέρια του και η μεθόδευσή του, στοχεύουν στη μείωση, την οικειοποίηση και την προσβολή του συμβόλου.


Tou Ιωακείμ Βράβα

Song for Argentina in 2001-Gr Subs (Actitud Maria Marta-asi esta la cosa)


Στάλθηκε από τον Πάνο Δαλάτση

Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

Φωτογραφίες Από την Δράση στην εκδήλωση των Special Olympics στην Αλεξανδρούπολη

Μερικές φωτογραφίες από την δράση που έγινε στην εκδήλωση των Special Olympics το Σάββατο 18 Ιουνίου 2011. Όπως είχε αποφασιστεί δεν ακούστηκε κανένα σύνθημα, σηκώθηκε το πανώ που έγγραφε: 

"Είναι η χαρά και η ζωή εμπόρευμα;", 

χειροκροτήσαμε τα παιδιά που πήρανε μέρος στην εκδήλωση, μοιράστηκε και διαβάστηκε στο τέλος της εκδήλωσης το παρακάτω κείμενο: 


Είμαστε εργαζόμενοι/ες, άνεργοι/ες, συνταξιούχοι/ες, φοιτητές/τριες, μαθητές/τριες, άνθρωποι που εδώ και ένα μήνα σχεδόν μαζευόμαστε στις πλατείες όλης της χώρας. Συζητάμε, προβληματιζόμαστε και διεκδικούμε να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας.
Με χαρά και σεβασμό, βλέπουμε στην πλατεία που μαζευόμαστε εδώ και μέρες συνανθρώπους μας με ειδικές ανάγκες. Απόψε βρισκόμαστε εδώ για αυτούς και μόνο καθώς η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη για εμάς είναι στάση ζωής. 
Δυστυχώς δε βλέπουμε την ίδια ευαισθησία από κεντρικούς και τοπικούς φορείς οι οποίοι διοργανώνουν φιέστες σαν αυτή,
  • Τη στιγμή που οι δημόσιοι χώροι είναι απροσπέλαστοι για τους πεζούς, πόσο μάλλον για άτομα με κινητικά προβλήματα.
  • Τη στιγμή που πριν από 10 μέρες αποφασίστηκε περικοπή της χρηματοδότησης των αναπηρικών ειδών κατά 50%
  • Τη στιγμή που αναβάλλονται επ' αόριστων οι εγκεκριμένες προσλήψεις ΑΜΕΑ στο δημόσιο  τομέα.
Αφήνουμε λοιπόν όλους αυτούς στην ιδιοτέλεια και την υποκρισία τους και δηλώνουμε παρώντες/ουσες ελπίζοντας να μεταδώσουμε  σε όλους/ες λίγη από τη χαρά που νιώθουμε τόσα βράδια  σε αυτήν την πλατεία.           
Σας περιμένουμε να συζητήσουμε, να συμφωνήσουμε, να διαφωνήσουμε, να συνδιαμορφώσουμε.

                   
ΧΑΡΑ , ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ


  




Ευχαριστούμε Πάνο.

Οι Αγανακτισμένοι Πολίτες της Ξάνθης


Οι εκδηλώσεις για τις επόμενες ημέρες έχουν ώς εξής:
- Κυριακή 19/6: Πρόσκληση σε συμμετοχή στην πορεία που θα ξεκινήσει στις 7:00 μμ από την Κεντρική Πλατεία.
Ο καθένας μπορεί να συμβάλλει δημιουργικά όπως πχ με σφυρίχτρες, ξυπνητήρια, κατσαρόλες, τύμπανα κτλ
- Τρίτη 21/6: Πρόσκληση σε συμμετοχή στην πορεία στις 7:00 μμ από την Κεντρική Πλατεία προς τα πολιτικά γραφεία των κομμάτων που υπέγραψαν υπέρ του μνημονίου
- Τετάρτη 22/6: Εκδήλωση με θέμα την ενέργεια στις 8.00 μ.μ.
- Πέμπτη 23/6: Συζήτηση με θέμα την παιδεία στις 7.00 μ.μ.

Ενδιάμεσα θα προσπαθήσουμε να έχουμε προβολή βίντεο σχετικές με την οικονομική κρίση.
'Οποιος/α εν τω μεταξύ έχει κάποια πρόταση ή σχόλιο να κάνει μπορεί να το αποστείλει με mail στο aganaktismenoi.xanthis@gmail.com ή μέσω της φόρμας επικοινωνίας της ιστοσελίδας μας.
Να υπενθυμίσουμε πως καθημερινά στις 9 το απόγευμα υπάρχει ανοικτή συζήτηση για όλους και για όλα στην Κεντρική Πλατεία της Ξάνθης όπου παίρνονται και οι αποφάσεις για τις περαιτέρω δράσεις.
Δεν περισσεύει κανείς.