Στις 11 Οκτωβρίου, η Ελληνική Κοινότητα Βρυξελλών οργάνωσε εκδήλωση με καλεσμένους ευρωβουλευτές. Δείτε την Παρέμβαση του Συνδέσμου Αγανακτισμένων Βιομηχάνων.
Περιμένουμε τη συμμετοχή σας! Μπορείτε να μας στείλετε δικά σας κείμενα, θέσεις, απόψεις, προτάσεις στο email του blog μας, τα οποία θα δημοσιεύονται αμέσως μόλις τα λάβουμε.
E-mail: aganaktismenoialexandroupolis@gmail.com
Facebook:facebook.com/synelefsi.alexandroupolis
Συνολικές προβολές σελίδας
Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011
Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011
ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΜΕΡΑΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ
ΣΗΜΕΡΑ ΠΕΜΠΤΗ 20-11 ΣΤΙΣ 6.30
ΚΑΛΟΥΝ
ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ, ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ
ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΟΙ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΛΟΥΝ ΤΑ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΣΕ ΚΟΙΝΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ - ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ.
Ενημέρωση από την απεργία της 19 Οκτωβρίου στη Θράκη και Αν. Μακεδονία
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΕ ΘΡΑΚΗ ΚΑΙ ΑΝ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
ΟΡΕΣΤΙΑΔΑ: Έγινε πορεία με μπλοκ του ΠΑΜΕ-ΚΝΕ-ΠΑΣΥ γύρω στα 70-80 άτομα, μπλοκ της Β΄ ΕΛΜΕ ΕΒΡΟΥ με 30 άτομα και μπλοκ της ΕΑΑΚ γύρω στα 30 άτομα. Είχε αρκετό παλμό με συνθήματα πανκοινωνικού ξεσηκωμού. Η μεγαλύτερη και ίσως μοναδική απεργιακή πορεία που έγινε στην Ορεστιάδα. Το ΠΑΜΕ έκανε πάλι τα δικά του και γύρισε νωρίτερα στην κεντρική πλατεία. Όσον αφορά τα μαγαζιά,το 95% των καταστημάτων ήταν κλειστό καθ’ όλη τη διάρκεια της απεργιακής κινητοποίησης και κάποια από αυτά παρέμειναν κλειστά όλη την ημέρα.Δόθηκε κινηματικό ραντεβού για αύριο από ΠΑΜΕ,ΕΛΜΕ,ΕΑΑΚ στις 11 ΣΤΗΝ ΔΕΗ και μετά ίσως να γίνει πορεία (χωρίς το ΠΑΜΕ) μέχρι τα γραφεία βουλευτών του ΠΑΣΟΚ για γιουχάρισμα.
_________________________________________________________
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ: Δύο συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας διοργανώθηκαν σήμερα (19 Οκτωβρίου) στην Αλεξανδρούπολη με αφορμή την πανελλήνια απεργιακή κινητοποίηση που έχουν εξαγγείλει όλα τα συνδικάτα. Τα σωματεία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ συγκεντρώθηκαν στο Εργατικό Κέντρο. Εκεί συγκεντρώθηκαν και οι Αγανακτισμένοι Πολίτες Έβρου,οι εκπαιδευτικοί και ένα μεγάλο πλήθος των καταστηματαρχών. Το ΠΑΜΕ συγκεντρώθηκε μπροστά απο το Δημαρχείο. Πολύ μεγάλη ήταν η συμμετοχή καθώς 2000 άτομα παρευρέθηκαν στις συγκεντρώσεις. Τα καταστήματα έμειναν κλειστά με εξαίρεση κάποιες καφετέριες και υποκαταστήματα μεγάλων αλυσίδων. Όταν ολοκληρώθηκε η κυρίως πορεία, ένα τμήμα της πήγε σε υποκαταστήματα super market, κινητής τηλεφωνίας (Wind, Γερμανός) και ZARA για να εκφράσουν τη συμπαράστασή τους στους επισφαλείς εργαζόμενους, που δεν μπορεσαν να απεργήσουν υπο την απειλη της απόλυσης. Υπο την πίεση του πλήθους τα μαγαζια έκλεισαν και οι εργαζόμενοι έφυγαν. Εντύπωση προκάλεσε η παρουσία τοπικών παπαδαριών στη διαδήλωση.
Για αύριο προγραμματιστηκε νέα συγκέντρωση – πορεία στις 18.30 στο εργατικό κέντρο.
__________________________________________________
ΚΟΜΟΤΗΝΗ: Aπό τις 9:00 το πρωί οι καταστηματάρχες της πόλης είχανε συγκέντρωση στον σύλλογο τους και αργότερα έκαναν πορεία στους δρόμους της πόλης. Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ καλούσαν στις 10 στο εργατικό κέντρο. Στο εργατικό κέντρο επίσης καλούσε η Αντιεξουσιαστική Κίνηση και η Εξωκοινοβουλευτική Αριστερά. Το αναρχικό στέκι utopia ad καλούσε την κεντρική πλατεία στις 10:30. Οι τρεις αυτές συγκεντρώσεις σε κάποια φάση ενώθηκαν σε μια. Η πορεία πρέπει να είχε πάνω απο 300 άτομα. Κατά την διάρκεια της απεργίας η πορεία έκλεινε μαγαζιά που ήταν ανοιχτά. Ήταν η πρώτη φορά που σε απεργία ήταν σχεδόν όλα τα καταστήματα κλειστά και οι καταστηματάρχες στον δρόμο. Το ΠΑΜΕ καλούσε στην πλατεία και είχε 150 άτομα περίπου.
_________________________________________________________
ΞΑΝΘΗ: Πολύ μαζική και στη Ξάνθη η σημερινή πορεία. Πάνω από 3000 κόσμος. Η πορεία ξεκίνησε από το Εργατικό Κέντρο όπου και υπήρχαν πανό σωματείων: δημοτικοί υπάλληλοι, υπάλληλοι ΔΥΠΕ (περιφέρεια – πρώην νομαρχία), ΔΕΥΑΞ (υπάλληλοι στην ύδρευση), εργαζόμενοι στο καζίνο, διδασκαλικός σύλλογος-ΕΛΜΕ(πραγματοποίησαν το πρωί κατάληψη στα γραφεία της δευτεροβάθμιας),οδηγοί ταξί, ΕΜΔΥΔΑΣ (μηχανικοί δημοσίου), εμπορικός σύλλογος Ξάνθης. Επίσης με πανό συμμετείχαν στην πορεία η πρωτοβουλία αντίστασης Ξάνθης και ο ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι είχαν προσυγκέντρωση στη νομαρχία. Της απεργιακής πορείας προπορεύονταν 4 απορριμματοφόρα του δήμου. Υπήρχε κατά διαστήματα καλός παλμός, γράφτηκαν αρκετά συνθήματα κατά τη διάρκεια της πορείας. Η πορεία κατέληξε στο δημοτικό αμφιθέατρο, όπου πραγματοποιήθηκε συνέλευση των απεργών με συμμέτοχη πάνω από 500 άτομα, σε μια πρώτη προσπάθεια συντονισμού και συνέχισης των κινητοποιήσεων. Μίλησε αρκετός κόσμος και ψηφιστήκαν διαφορές δράσεις για το επόμενο διάστημα.
Αύριο από το πρωί συνεχίζεται η κατάληψη της νομαρχίας, ενώ θα γίνει προσπάθεια περιφρούρησης της απεργίας σε εργασιακούς χώρους του ιδιωτικού τομέα. Για την 28η Οκτωβρίου μπαίνει κατεύθυνση να γίνει πορεία τη μέρα της παρέλασης. Θα « ζυμωθεί» το ζήτημα στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές. Επίσης ειπώθηκε για διαμαρτυρία στη ΔΕΗ εναντία στα χαράτσια, και στο νοσοκομείο για μπλοκάρισμα του «5ευρου».Αύριο η συγκέντρωση είναι στη νομαρχία, όπου θα γίνει και κατάληψη, και στις 11 στη κεντρική πλατεία όπου καλεί η ΑΔΕΔΥ. Μετά την πορεία θα γίνει στη κεντρική πλατεία νέα συνέλευση συντονιστικού.
ΥΓ: το ΠΑΜΕ έκανε δικιά του πορεία, είχε καμιά
___________________________________________________
ΣΕΡΡΕΣ: Πολύ μαζική η απεργιακή κινητοποίηση για πρώτη φορά στις Σέρρες για τα δεδομένα της πόλης. Συνολικά πάνω απο 1300 άτομα. Πολύ καλή συμμετοχή είχε το φοιτητικό μπλοκ ανεξάρτητο από τον σύλλογο σπουδαστών που ήταν κυρίως από τις παρατάξεις, οι οποίοι και φύγαν όταν πετάχτηκαν κάποια αβγά στα ανοιχτά μαγαζιά.Επίσης την πορεία ακολούθησαν φορτηγατζήδες με τα οχήματα τους, ταξιτζήδες και ντελιβεράδες. Η πορεία πέρασε από πολλά σημεία που ήταν ανοιχτά μαγαζιά, φαγάδικα, καφετέριες,φούρνοι και σούπερ μάρκετ και απαίτησε τα καταστήματα να κλείσουν όπως και έγινε σε πάνω από 30 μαγαζιά . Στο τελείωμα της πορείας όταν απαιτήθηκε από έναν μαγαζάτορα ταχυφαγείου να κλείσει το μαγαζί του, αυτός επιτέθηκε αρχικά λεκτικά και στη συνέχεια με βιτριόλι κατά του κόσμου με αποτέλεσμα να πάθουν εγκαύματα κάποια άτομα μικρής ηλικίας, στη συνέχεια αφού είδε ότι ο κόσμος δεν υποχωρούσε, οπλίστηκε με το μαχαίρι που κόβει γύρο και συνέχισε τις απειλές και τις ,ευτυχώς αναίμακτες, επιθέσεις.τέλος αφού ηρέμησαν τα πνεύματα το παλικάρι που έπαθε εγκαύματα έκανε μήνυση και τον πήραν τον μαγαζάτορα οι μπάτσοι αυτόφωρο οι οποίοι σε όλο το σκηνικό ήταν απλά παρατηρητές.
Βίντεο από το περιστατικό, εδώ.
_________________________________________________________
ΚΑΒΑΛΑ: Πολύ μεγάλη η σημερινή πορεία που ξεκίνησε από την πλατεία Καπνεργάτη, με περίπου 4-5.000 κόσμου από όλο τον νομό Καβάλας. Παράλληλα ξεχωριστή πορεία με σαφώς μικρότερη συμμετοχή έκανε και το ΠΑΜΕ.
Η συνέλευση Άμεση Δημοκρατία Παντού πραγματοποίησε 24ώρη κατάληψη στο Εργατικό Υπαλληλικό Κέντρο Καβάλας. Κέντρο το οποίο πάντα μένει κλειστό και έχει μία άσχημη και απαξιωμένη εικόνα καθώς διοικείται εδώ και σχεδόν 20 χρόνια από ένας πρόεδρο της ΓΣΕΕ, ο οποίος βγαίνει με ποσοστό 99% από “σωματεία σφραγίδες”. Αυτός ο “κύριος” ονόματι Τιάκας, που απουσίαζε από την απεργιακή συγκέντρωση και ήταν στην Αθήνα, έκανε παραγγελία για εκκένωση της κατάληψης, σύμφωνα με τα λεγόμενα εργαζομένων οι οποίοι μας επισκέφτηκαν μερικές φορές. Από ότι μας είπαν, ο εισαγγελέας υπηρεσίας είχε σύμφωνη γνώμη και κόλλησε στην απροθυμία του διοικητή της αστυνομίας και την δική τους άρνηση ως αναπληρωτές να υπογράψουν.Το ΕΥΚ Καβάλας για ένα 24ώρο μετατράπηκε σε αυτό που θα έπρεπε να ήταν. Κέντρο αγώνα, ζύμωσης και αντι-πληροφόρησης. Η κατάληψη έκανε πρόταση για συνέλευση των εργαζομένων στον φυσικό τους χώρο μετά το τέλος της πορείας, η οποία μποϊκοταρίστικε από τον καθεστωτικό συνδικαλισμό και τον δύο συγκεντρώσεων. Όμως, εισέπραξε το χειροκρότημα του κόσμου της πορείας που πέρασε απ’ έξω και έδωσε ένα σαφές στίγμα για το πως θα πρέπει να οργανωθεί ένα ενιαίο αυτόνομο εργατικό κίνημα. Κάθε ταξίδι ξεκινά με ένα από βήμα!
Απο: http://traciacontra.wordpress.com
Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011
Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011
Τι παίζεται;
Αυτές τις μέρες αναγκάζομαι να ανατρέξω στην παλιά μου τέχνη (την Θεωρία Παιγνίων) για να καταλάβω τι γίνεται. Όχι βέβαια ότι υπάρχει κάποια θεωρία μαγική που θα μας δώσει τις απαντήσεις. Κανένα μαθηματικό θεώρημα δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί η τρόικα έβαλε ως όρο για την εκταμίευση της επόμενης δόσης την μείωση των ελάχιστων (ήδη τρισάθλιων) μισθών του ιδιωτικού τομέα. Εκεί όμως που μπορεί να βοηθήσει η παλιά μου τέχνη είναι στο να ξαναδούμε την ισχύουσα κατάσταση πιο καθαρά, τοποθετώντας τα διάφορα πιόνια-παίκτες στην σκακιέρα των εξελίξεων, μελετώντας την θέση του καθενός, τον σκοπό και τους περιορισμούς του, με την ελπίδα ότι, παρατηρώντας τα έτσι διατεταγμένα, θα καταλάβουμε καλύτερα τι συμβαίνει.
Κάτι τέτοιο θα προσπαθήσω επιλέγοντας τρία τέτοια πιόνια-παίκτες η μελέτη των οποίων μπορεί να βοηθήσει να δούμε λίγο πιο καθαρά "τι παίζεται": (1) Τις ευρωπαϊκές τράπεζες (τις γαλλο-γερμανικές ιδίως), (2) την Γερμανική Κυβέρνηση, και (3) τις ΑΜΠ χώρες (δηλαδή, τις Ακόμα Μη Πτωχευμένων), π.χ. Ιταλία, Ισπανία, Βέλγιο. Ας δούμε το κάθε πιόνι-παίκτη ξεχωριστά, εστιάζοντας στους στόχους και στους περιορισμούς του.
ΤΡΑΠΕΖΕΣ: Οι τραπεζίτες γνωρίζουν καλύτερα από όλους ότι οι τράπεζές τους είναι πτωχευμένες. Το γνωρίζουν καιρό τώρα, κι ας μην το ομολογούν δημοσίως, ελπίζοντας ότι η ΕΚΤ, σε συνδυασμό με τις εθνικές κυβερνήσεις (που συγκροτούνται από πολιτικούς που με δυσκολία θα διακινδυνεύσουν την προνομιακή τους σχέση με τους εν λόγω τραπεζίτες), θα συνεχίσουν να κρατούν τις τράπεζές τους εν ζωή και εκείνους... τραπεζίτες. Βλέπετε, αντίθετα με τους υπόλοιπους επιχειρηματίες, οι οποίοι ζούνε υπό την απειλή της πτώχευσης, οι τραπεζίτες φοβούνται κάτι άλλο. Έχοντας δεδομένο το παράδοξο η πτώχευση των τραπεζών τους να τους βοηθά στο να ιδιοποιούνται τα πλεονάσματα που παράγουν άλλοι, οι καλοί τραπεζίτες δεν την φοβούνται την πτώχευση. Αυτό που τρέμουν είναι την υποχρεωτική επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών τους από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δηλαδή, τρέμουν μπας και επαναληφθεί στην Ευρώπη αυτό που έγινε στις ΗΠΑ με το TARP (trouble assets relief program), όπου το κράτος ανάγκασε με συνοπτικές διαδικασίες τις τράπεζες να δεχθούν κρατικά κεφάλαια λαμβάνοντας το ίδιο σε αντάλλαγμα μετοχές αντίστοιχης αξίας (τις οποίες, αφού οι τράπεζες εκκαθαρίστηκαν, το κράτος πούλησε στον ιδιωτικό τομέα, με κέρδος μάλιστα). Ο λόγος που τρέμουν μια τέτοια υποχρεωτική επανακεφαλαιοποίηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, από το EFSF, είναι ότι εκεί δεν θα τους παίρνει να απαιτούν και την πίτα ολάκαιρη (να παραμείνουν κυρίαρχοι των Διοικητικών Συμβουλίων των τραπεζών) και τον σκύλο χορτάτο (να λάβουν τα κεφάλαια που τόσο ανάγκη έχουν οι τράπεζές τους).
ΑΜΠ ΧΩΡΕΣ: Με τις κυβερνήσεις τους στα πρόθυρα του νευρικού κλονισμού, οι πολιτικοί των Ακόμα Μη Πτωχευμένων χωρών αυτών (με προεξάρχουσα την Ιταλία) παραμένουν στην άκρη, δεν τολμούν να πουν κιχ είτε εντός είτε εκτός των χωρών τους (φοβούμενοι ότι μια άστοχη λέξη θα φέρει την καταστροφή), και απλά ελπίζουν, μάταια μάλλον, σε μια γενναία στροφή της Γερμανίας που ίσως σταματήσει το μαρτύριο της σταγόνας και διαλύσει τα μαύρα σύννεφα που μαζεύονται απειλητικά πάνω από τις πρωτεύουσές τους. Με τις αγορές ομολόγων να αντιμετωπίζουν τις χώρες αυτές ως τους νέους παρίες, η Ιταλία, η Ισπανία, το Βέλγιο, ακόμα και η ίδια η Γαλλία, πιάνουν τον εαυτό τους να είναι κρατούμενοι, φυλακισμένοι στο χρυσό κλουβί της ευρωζώνης. Νιώθουν ότι είναι καταδικασμένοι ό,τι και να κάνουν. Αν δεν εφαρμόσουν ανελέητη λιτότητα, οι "αγορές", και μαζί τους η ΕΚΤ, θα τους εγκαλέσουν (με τρόπο βίαιο και βάναυσο) οδηγώντας τα spreads τους στα ύψη. Αν πάλι καταπιούν το δηλητήριο της λιτότητας στις τεράστιες ποσότητες που απαιτούν οι "αγορές" και η ΕΚΤ, τότε η ύφεση θα χειροτερέψει με αποτέλεσμα οι ίδιες οι "αγορές" να... στείλουν τα spreads τους στα ύψη. Είναι να μην βρίσκονται σε αποπληξία; Η μόνη τους λοιπόν ελπίδα είναι ένα κούρεμα του βουνού χρέους που αντιμετωπίζουν (πάνω από ?3 τρις οι τρεις αυτές μόνο χώρες) - αν μη τι άλλο μια σημαντική μείωση των τόκων που θα πρέπει να καταβληθούν την επόμενη δεκαετία.
ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ: Το κύριο μέλημα του Βερολίνου είναι να διαχειριστεί την Κρίση με τις ελάχιστες δυνατές παραχωρήσεις όσον αφορά αυτό που κάποτε ονομάζαμε πολιτική και θεσμική ολοκλήρωση. Η Γερμανία απεύχεται οποιαδήποτε μορφή ολοκλήρωσης απειλεί την Αρχή των Απολύτως Διαχωριζόμενων Χρεών (ΑΑΔΧ, δικός μου... όρος ) - δηλαδή, της ιδέας ότι το κάθε ευρώ χρέους πρέπει να ανήκει σε μία μόνο χώρα. Πέρασαν δεκαοκτώ μήνες στην διάρκεια των οποίων η Γερμανική ηγεσία πάλεψε με νύχια και με δόντια να πείσει τον εαυτό της ότι η Κρίση δεν είναι συστημική αλλά από εκείνες που μπορούν να καταπολεμηθούν με περισσότερα δάνεια και μεγαλύτερη πειθαρχία. Τώρα όμως, μετά την κατάρρευση του διατραπεζικού συστήματος (το οποίο έσπρωξε την Βελγο-Γαλλική τράπεζα Dexia στον γκρεμό), η κα Μέρκελ φαίνεται να έχει αποδεχθεί ότι, τουλάχιστον όσον αφορά τον ευρωπαϊκό τραπεζικό τομέα, η Κρίση έχει πάρει διαστάσεις συστημικές (μέχρι και στον κ. Trichet επέτρεψε να πει κάτι τέτοιο χτες). Κατάλαβε φαίνεται αυτό που λέμε εδώ και ενάμιση χρόνο (και εδώ στο protagon.gr) ότι το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα βρίσκεται σε χειρότερη κατάσταση από εκείνη στην οποία βρέθηκε η Wall Street τον Σεπτέμβριο του 2008. [Κι αν δεν με πιστεύετε, ακούστε αυτό: Το παθητικό των 'ευρωζωνικών' τραπεζών σήμερα ανέρχεται στο 300% του ΑΕΠ της ευρωζώνης. Το 2008 παθητικό των Αμερικανικών τραπεζών δεν ξεπερνούσε το 200% του ΑΕΠ των ΗΠΑ.] Κατάλαβε λοιπόν, επί τέλους, η Γερμανίδα Καγκελάριος, και ο υπουργός της επί των οικονομικών, ότι το πράγμα δεν πάει άλλο: Οι τράπεζες θα πρέπει να επανακεφαλαιοποιηθούν από κάποιο 'ταμείο' που να έχει στην διάθεσή του τουλάχιστον ?1 τρις. Ακόμα, βέβαια, δεν έχουν κατανοήσει ότι αυτή η επανακεφαλαιοποίηση δεν μπορεί να γίνει από τις κυβερνήσεις αλλά από έναν πανευρωπαϊκό οργανισμό με εποπτικές και πειθαρχικές εξουσίες αλλά (που θα πάει;) αργά ή γρήγορα (μάλλον αργά) θα το καταλάβουν κι αυτό. Πέραν όλων αυτών των λεπτομερειών (που μόνο λεπτομέρειες δεν είναι), η Γερμανική κυβέρνηση κολλάει σε δύο πράγματα: (Α) Αρνείται να ενισχύσει τις τράπεζες (ιδίως τις Γαλλικές) δύο φορές ταυτόχρονα. Αν είναι να σταματήσει να δίνει χρήματα στο ελληνικό κράτος ώστε αυτό να αποπληρώνει τις τράπεζες, και αντ' αυτού να 'χώσει' ένα τρισεκατομμύριο στις τράπεζες απ' ευθείας, της πέφτει λίγο βαρύ να συνεχίσει παράλληλα να δίνει και στην Ελλάδα ώστε η Ελλάδα να δίνει κι άλλο ζεστό χρήμα στις ίδιες τράπεζες. Άρα, η επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα συνυφανθεί με ένα ελληνικό default - ελληνιστί πείτε το πτώχευση, κούρεμα, αναδιάρθρωση κ.ο.κ. Ή, να το πω διαφορετικά, η πτώχευση/default/κούρεμα του ελληνικού δημοσίου θα αποτελεί το διαπραγματευτικό χαρτί με το οποίο η κα Μέρκελ θα επιβάλει στις τράπεζές της (και της Γαλλίας) την επανακεφαλαιοποίηση. Θα είναι σαν να τους λέει: "Θέλετε παραδάκι; Δεν θα το παίρνετε πλέον από την Ελλάδα (στην οποία το δίνω εγώ). Θα σας το δίνω εγώ απ' ευθείας αλλά με αντάλλαγμα μετοχές σας. Αν σας αρέσει!" (Β) Το δεύτερο σημείο που κάνει την Γερμανία να κωλυσιεργεί (λες και χρειάζεται λόγο...) είναι ο αντίκτυπος που θα έχει ένα κούρεμα του ελληνικού χρέους στην Ιταλία και τις λοιπές ΑΜΠ χώρες. Η κα Μέρκελ φοβάται ότι αν υπάρξει προηγούμενο διαγραφής μεγάλου μέρους του χρέους μιας χώρας-μέλους της ευρωζώνης, χωρίς να οδηγηθεί αυτή εκτός του ευρώ, τότε θα ανοίξει η όρεξη κι άλλων χωρών-μελών, του κλαμπ των ΑΜΠ (όπως τις ονομάζω), τις οποίες δεν θα τις πείραζε καθόλου να δρομολογήσουν μια, έστω και μερική, διαγραφή του χρέους τους εφόσον η θέση τους εντός της ευρωζώνης (και η αρωγή της ΕΚΤ και του EFSF στις τράπεζές τους) εξασφαλίζεται.
Η ΚΥΟΦΟΡΟΥΜΕΝΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ: Η Γερμανία γνωρίζει ότι οι τράπεζες θα αντιστέκονται γερά στην ιδέα της επανακεφαλαιοποίησής τους από το EFSF όσο η Ελλάδα τους αποπληρώνει από τα δανεικά τα οποία παίρνει από την τρόικα, ελέω της Γερμανίας. Για να τους επιβάλει την επανακεφαλαιοποίηση, το Βερολίνο θα πρέπει να οδηγήσει την Ελλάδα στην πτώχευση, δηλαδή σε ένα κούρεμα άνω του 60% (το οποίο μπορεί, αρχικά, να αναφερθεί ως 50%, πριν προστεθεί ένα ακόμα 10% ή 20% σε αυτό). Μπροστά στο δίλημμα του λουκέτου (a la Dexia) και της επανακεφαλαιοποίησής, οι τράπεζες (όπως έκαναν και οι Αμερικανικές το 2009) θα το πιουν το πικρό ποτήρι της επανακεφαλαιοποίησης. Την ίδια στιγμή, όμως, έτσι ώστε να αποπέμψουν επικίνδυνες σκέψεις από το μυαλό των κυβερνόντων την Ιταλία και τις υπόλοιπες ΑΜΠ χώρες, η κα Μέρκελ είναι αποφασισμένη να καταστήσει την μία χώρα στην οποία θα επιτραπεί να πτωχεύσει εντός της ευρωζώνης σε πραγματική κόλαση. Υπό αυτό το πρίσμα, οι λόγοι που επιμένουν σε άσκοπα και παράλογα μέτρα, όπως η μείωση των ελάχιστων μισθών στον ιδιωτικό τομέα, δεν έχει τίποτα απολύτως να κάνουν με την ίδια την Ελλάδα, με τις μεταρρυθμίσεις και τις διαρθρωτικές αλλαγές, με τις ανάγκες των αγορών εργασίας και γενικότερα. Ο μόνος στόχος της τρόικα, εδώ που έφτασε το κουβάρι της ευρωπαϊκής Κρίσης, είναι η μετατροπή της Ελλάδας σε κρανίου τόπον. Σε μια εξ ολοκλήρου πτώχευση κράτους και κοινωνίας που, από την μία μεριά, θα ενισχύει την διαπραγματευτική ισχύ της Γερμανικής κυβέρνησης απέναντι στις Γερμανικές τράπεζες και, από την άλλη, σε ένα τεράστιο παράδειγμα προς αποφυγήν για τις ΑΜΠ χώρες, κυρίως την Ιταλία.
ΤΟ ΛΑΘΟΣ: Μια τέτοια στρατηγική θα μπορούσε, όσο βάναυση και να φαντάζει, να πετύχαινε τον στόχο της εάν η Κρίση μας ήταν σχεδόν γραμμική και στατική. Αν ήταν πιθανόν, με πιο απλά λόγια, να αθροιστούν αριθμητικά τα χρέη της Ελλάδας μαζί με τις εν δυνάμει ζημίες των τραπεζών και, κατόπιν, να συγκριθούν με τα χρήματα που είναι διατεθειμένη να δημιουργήσει/επενδύσει η Ευρώπη ώστε να τα "ρίξει" στις τράπεζες διασώζοντάς τες, τότε ίσως η στρατηγική που περιέγραψα να είχε ελπίδες. Δυστυχώς για όλους μας, οι Κρίσεις (με κεφαλαίο 'κ') δεν είναι ούτε σχεδόν γραμμικές ούτε στατικές. Αντίθετα, είναι απίστευτα μη γραμμικές και βιαίως δυναμικές. Η προσπάθεια να απομονωθεί η Κρίση της Ελλάδας από την Κρίση του ευρώ απέτυχε τον Μάιο του 2010 (τότε που μας 'διέσωσαν' και δημιούργησαν το τοξικό EFSF) και θα αποτύχει και πάλι τώρα. Ο λόγος; Όπως τότε έτσι και τώρα η Κρίση είναι μη γραμμική και δυναμική και, για αυτό, είναι αδύνατον να την σταματήσουν πετώντας στο πρόβλημα δάνεια, κουρεύοντας χρέη και βάζοντας τους Γερμανούς φορολογούμενους να στηρίζουν ένα σύστημα που έσπασε μια και καλή το 2008. Τίποτα από αυτά που ακούω να λένε οι Βορειοευρωπαίοι ηγέτες δεν με αφήνουν να αισιοδοξώ ότι κατάλαβαν πως το πρόβλημα δεν είναι το μέγεθος του EFSF αλλά η δόμησή του στην βάση της ΑΑΔΧ (Αρχή των Απολύτως Διαχωριζόμενων Χρεών). Το να χρησιμοποιήσουν χρηματοπιστωτικά τερτίπια για να "πουσάρουν" το EFSF (χρησιμοποιώντας τυπωμένο χρήμα της ΕΚΤ ως μέσο "μόχλευσης") απλώς θα μετατρέψει ένα τοξικό ταμείο σε ένα τοξικό τέρας.
Περιληπτικά, το σχέδιο που "παίζεται" αυτές τις ημέρες είναι να δοθεί το πράσινο φως στην Ελλάδα να κουρέψει το χρέος της κατά 60% με 70% έτσι ώστε να εξαναγκαστούν οι τράπεζες να δεχθούν έναν πακτωλό κεφαλαίων από το EFSF την ώρα που η ελληνική κοινωνική οικονομία πολτοποιείται με στόχο τον παραδειγματισμό χωρών όπως η Ιταλία (και οι υπόλοιπες ΑΜΠ χώρες) που, βλέποντας την κατάντια της χώρας μας, θα είναι σήκω-σήκω κάτσε-κάτσε παρά το γεγονός ότι θα υπάρχει προηγούμενο χώρας-μέλους της ευρωζώνης η οποία ουσιαστικά πτώχευσε χωρίς να εκδιωχθεί από την ευρωζώνη. Κι εδώ έγκειται το ευρωπαϊκό δράμα: Η στρατηγική αυτή θα αποτύχει, αν τελικά εφαρμοστεί. Γιατί; Επειδή, όπως όλα τα προηγούμενα σχέδια, αποτυγχάνει στο να αντιμετωπίσει μια συστημική Κρίση συστηματικά. Επειδή για άλλη μια φορά οι ευρωπαίοι ηγέτες επιλέγουν να αγνοήσουν την άρρηκτη διασύνδεση μεταξύ: (α) των ζημιών του τραπεζικού συστήματος, (β) της κακής αρχιτεκτονικής της ευρωζώνης η οποία δεν δίνει περιθώρια να αποτρέπονται οι μαζικές πωλήσεις ομολόγων κρατών-μελών της ευρωζώνης μόλις φυσήξει και ο πιο απαλός άνεμος απαισιοδοξίας, και (γ) της απουσίας ενός μηχανισμού πλεονασμάτων που να επενδύει σημαντικό μέρος αυτών των πλεονασμάτων σε κερδοφόρα projects στις ελλειμματικές περιφέρειες. Όσο αυτού του είδους η Ευρωπαϊκή άρνηση παραμένει κυρίαρχη, η μετατροπή της Ελλάδας σε ένα βάλτο κατοικούμενο από σκιές ανθρώπων δεν θα προσφέρει στην κα Μέρκελ παρά μια Πύρρειο νίκη επί των τραπεζών.
«Ήμασταν σαν τις πόρνες μετά την πρώτη τους φορά»
Το δραματικό παρασκήνιο των δύο ετών του μνημονίου
«Ημασταν σαν τις πόρνες μετά την πρώτη τους φορά»
εξομολογείται μιλώντας στο «Βήμα της Κυριακής»
κορυφαίο στέλεχος της κυβέρνησης όταν αναφέρεται στην
ψυχολογική κατάσταση των μελών του Υπουργικού
Συμβουλίου την ημέρα της συνεδρίασης για την επικύρωση
του μνημονίου στις 5 Μαΐου 2010. «Κοιτάζαμε ο ένας τον
άλλον και ήμασταν όλοι χλωμοί» λέει. «Αισθανόμασταν
μεγάλη ντροπή, αφού δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε ότι
εμείς, το ΠΑΣΟΚ, οδηγήσαμε την Ελλάδα στο ΔΝΤ και
τεμαχίσαμε μισθούς και συντάξεις». Και καταλήγει: «Από
τότε έχουμε εκπορνευτεί πλήρως. Εχουμε κάνει τα ίδια
πράγματα πολλές φορές χωρίς να αισθανόμαστε ίχνος
ντροπής». Σχεδόν όλοι οι πολιτικοί του ΠαΣΟΚ
παραδέχονται στις ιδιωτικές συζητήσεις τους ότι το
μνημόνιο, όσο και αν προβλέπει ορισμένες απαραίτητες
μεταρρυθμίσεις, σημαίνει ταυτόχρονα την καταδίκη της
οικονομίας σε παρατεταμένη ύφεση και την υποθήκευση της
χώρας στους δανειστές της. Αναγνωρίζουν όμως ταυτόχρονα
ότι ήταν η έσχατη επιλογή για την αποφυγή της πτώχευσης
και τη διάσωση των καταθέσεων και των συντάξεων, αφού
η κυβέρνηση είχε αποτύχει στην εφαρμογή όλων των
προηγούμενων λύσεων.
«Το μνημόνιο συντάχθηκε στο πόδι από εμάς και την
τρόικα» παραδέχεται υψηλόβαθμο κυβερνητικό στέλεχος
που συμμετείχε στη (μόνον κατ’ όνομα...) διαπραγμάτευση.
«Πρόκειται για διαπραγμάτευση άρπα κόλλα» λέει. «Δεν
είχαμε ιδέα τι γράφαμε και σε ανάλογη και μεγαλύτερη
σύγχυση βρίσκονταν οι εμπειρογνώμονες της τρόικας, οι
οποίοι εργάζονταν υπό την ασφυκτική πίεση της Επιτροπής
και του Ταμείου». Σύμφωνα με συγκλίνουσες μαρτυρίες, δεν
είχε γίνει η παραμικρή προετοιμασία και απλώς την
τελευταία στιγμή απομονώνονταν τμήματα από παλαιότερα
μνημόνια του ΔΝΤ με την Τουρκία, το Μεξικό ή την
Ουγγαρία και προσαρμόζονταν βιαστικά για να συνθέσουν
το ελληνικό μνημόνιο. «Είναι μια κακή συρραφή, ένα
“μνημόνιο-Φρανκενστάιν”» λέει υπουργός, ο οποίος
ομολογεί ότι είχε στη διάθεσή του λιγότερες από τρεις ώρες
για να διαβάσει, να κατανοήσει, να αξιολογήσει και να
εγκρίνει το τμήμα της συμφωνίας που αφορούσε τις
δεσμεύσεις του υπουργείου του για τα επόμενα τέσσερα
χρόνια!
TO BHMA
πολιτική
Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011
«Ημασταν σαν τις πόρνες μετά την πρώτη τους φορά»
εξομολογείται μιλώντας στο «Βήμα της Κυριακής»
κορυφαίο στέλεχος της κυβέρνησης όταν αναφέρεται στην
ψυχολογική κατάσταση των μελών του Υπουργικού
Συμβουλίου την ημέρα της συνεδρίασης για την επικύρωση
του μνημονίου στις 5 Μαΐου 2010. «Κοιτάζαμε ο ένας τον
άλλον και ήμασταν όλοι χλωμοί» λέει. «Αισθανόμασταν
μεγάλη ντροπή, αφού δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε ότι
εμείς, το ΠΑΣΟΚ, οδηγήσαμε την Ελλάδα στο ΔΝΤ και
τεμαχίσαμε μισθούς και συντάξεις». Και καταλήγει: «Από
τότε έχουμε εκπορνευτεί πλήρως. Εχουμε κάνει τα ίδια
πράγματα πολλές φορές χωρίς να αισθανόμαστε ίχνος
ντροπής». Σχεδόν όλοι οι πολιτικοί του ΠαΣΟΚ
παραδέχονται στις ιδιωτικές συζητήσεις τους ότι το
μνημόνιο, όσο και αν προβλέπει ορισμένες απαραίτητες
μεταρρυθμίσεις, σημαίνει ταυτόχρονα την καταδίκη της
οικονομίας σε παρατεταμένη ύφεση και την υποθήκευση της
χώρας στους δανειστές της. Αναγνωρίζουν όμως ταυτόχρονα
ότι ήταν η έσχατη επιλογή για την αποφυγή της πτώχευσης
και τη διάσωση των καταθέσεων και των συντάξεων, αφού
η κυβέρνηση είχε αποτύχει στην εφαρμογή όλων των
προηγούμενων λύσεων.
«Το μνημόνιο συντάχθηκε στο πόδι από εμάς και την
τρόικα» παραδέχεται υψηλόβαθμο κυβερνητικό στέλεχος
που συμμετείχε στη (μόνον κατ’ όνομα...) διαπραγμάτευση.
«Πρόκειται για διαπραγμάτευση άρπα κόλλα» λέει. «Δεν
είχαμε ιδέα τι γράφαμε και σε ανάλογη και μεγαλύτερη
σύγχυση βρίσκονταν οι εμπειρογνώμονες της τρόικας, οι
οποίοι εργάζονταν υπό την ασφυκτική πίεση της Επιτροπής
και του Ταμείου». Σύμφωνα με συγκλίνουσες μαρτυρίες, δεν
είχε γίνει η παραμικρή προετοιμασία και απλώς την
τελευταία στιγμή απομονώνονταν τμήματα από παλαιότερα
μνημόνια του ΔΝΤ με την Τουρκία, το Μεξικό ή την
Ουγγαρία και προσαρμόζονταν βιαστικά για να συνθέσουν
το ελληνικό μνημόνιο. «Είναι μια κακή συρραφή, ένα
“μνημόνιο-Φρανκενστάιν”» λέει υπουργός, ο οποίος
ομολογεί ότι είχε στη διάθεσή του λιγότερες από τρεις ώρες
για να διαβάσει, να κατανοήσει, να αξιολογήσει και να
εγκρίνει το τμήμα της συμφωνίας που αφορούσε τις
δεσμεύσεις του υπουργείου του για τα επόμενα τέσσερα
χρόνια!
TO BHMA
πολιτική
Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011
ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΘΑ ΣΑΣ ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ
ΟΙ ΓΑΛΛΟΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΕΧΟΥΝ ΕΥΘΥΝΗ, ΛΕΕΙ ΣΤΗΝ «Ε» Η ΛΑΟΥΡΑ ΜΟΝΤΕΡΟ,
ΠΡ. ΥΠ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΤΗΣ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗΣ
«Αυτά τα μέτρα θα σας σκοτώσουν»
*ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στην Αννα Στεργίου
«Η Ευρώπη πρέπει να καταλάβει και να επανεξετάσει το ρόλο της Ευρωπαϊκής
Κεντρικής Τράπεζας. Δεν μπορείτε να λάβετε περισσότερα δάνεια μόνο για να
πληρώσετε το χρέος σας. Πρέπει να υπάρξουν καλύτερες προϋποθέσεις για την
πληρωμή του εξωτερικού χρέους σας και οι γαλλογερμανικές τράπεζες να σας
βοηθήσουν.
Δεν γίνεται οι Ελληνες να υποφέρουν από ανεργία, χαμηλούς μισθούς, κακές
συντάξεις, φτώχεια και την ίδια στιγμή να καλούνται να πληρώνουν
περισσότερους φόρους, λέει η Αργεντινή γερουσιαστής Λάουρα Μοντέρο Εχουν
μερίδιο ευθύνης γιατί σας έδωσαν χρήματα για ν' αγοράσετε προϊόντα από τις
δικές τους χώρες», λέει σε συνέντευξη στην «Ε» η πρώην υπουργός
Οικονομικών, η γερουσιαστής της Αργεντινής Λάουρα Μοντέρο, που ακόμη και
σήμερα ο κόσμος στη χώρα της την αποκαλεί με το μικρό της όνομα.
Τη συναντήσαμε στο περιθώριο του 31ου συνεδρίου για τη γεωργική ασφάλιση,
που γίνεται στη Βουλιαγμένη και συνδιοργανώνεται από τη Διεθνή Ενωση
Ασφαλιστών για τα Γεωργικά Προϊόντα και τον Οργανισμό Ελληνικών Γεωργικών
Αποζημιώσεων (ΕΛΓΑ).
Ελλάδα και Αργεντινή βαδίζουν σε παράλληλους δρόμους...
«Ελλάδα και Αργεντινή είμαστε σε δρόμους παράλληλους... Εχουμε τα ίδια
χαρακτηριστικά ως λαοί, τον ίδιο ψυχισμό. Οταν συνέβη η κρίση το 2001,
είχαμε κατάτι μικρότερο έλλειμμα από το δικό σας. Ηταν στο 150% του ΑΕΠ
αλλά σήμερα έχει κατεβεί στο 40%. Ο κόσμος στην Αργεντινή πέρασε πολύ
δύσκολα, βγήκε στους δρόμους. Από το 2001 που ξέσπασε η κρίση ώς το 2010,
υπήρξε μεγάλη αναταραχή. Αλλάξαμε 5 φορές πρόεδρο στη χώρα μας. Σήμερα τα
πράγματα είναι σαφώς βελτιωμένα σε σχέση με τότε. Το ποσοστό των ανθρώπων
που ζούσαν κάτω από το όριο της φτώχειας έφτασε στο 54%».
Πώς είναι τα πράγματα σήμερα;
«Οι δείκτες της οικονομίας μας έχουν βελτιωθεί. Το 2001 είχαμε ανεργία στο
25%, σήμερα έχει κατεβεί στο 8-9%. Από 54% που ήταν το ποσοστό ανθρώπων
κάτω από το όριο της φτώχειας, κατέβηκε στο 20%. Βέβαια, αναγκαστήκαμε να
κάνουμε και να ξανακάνουμε υποτίμηση στο νόμισμά μας. Το 2001-2
αντιστοιχούσε 1 δολάριο σε 1 πέσος, η αναλογία άλλαξε σε 1 δολάριο προς 3
πέσος και σήμερα έχει βελτιωθεί η αναλογία υπέρ του πέσος. Στην Αργεντινή
επιτέλους έχουμε διαπραγματευτεί νέους οικονομικούς όρους. Ομως εσείς δεν
έχετε αυτή τη δυνατότητα λόγω του ευρώ».
Τι συνέβη στην Αργεντινή με το θέμα της διαφθοράς; Πολλοί Ελληνες είναι
εξοργισμένοι με την πολιτική ηγεσία του τόπου, διότι η διαφθορά δεν
τιμωρείται...
«Αυτό το θέμα δεν το έχουμε λύσει ούτε εμείς ακόμη και σήμερα. Υπάρχει
μεγάλη διαφθορά και στην Αργεντινή».
Οι Ελληνες είναι εξοργισμένοι και με την Ευρώπη...
«Η Ευρώπη πρέπει να καταλάβει το πρόβλημα. Αυτού του είδους τα μέτρα είναι
δυσβάσταχτα και θα σας "σκοτώσουν". Η Ευρώπη πρέπει να καταλάβει ότι δεν
μπορείτε να ανταποκριθείτε σ' αυτές τις δανειακές υποχρεώσεις• ότι ο
κόσμος υποφέρει, δεν μπορεί να ζήσει με αξιοπρέπεια.
Για την Ελλάδα το ευρώ είναι υψηλό σε σχέση με την παραγωγικότητα, την
ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Υπάρχει ένα πολύ υψηλό επίπεδο
κατανάλωσης, γιατί η ευρωπαϊκή αγορά ευνοεί την ελεύθερη κυκλοφορία
ανθρώπων και αγαθών. Δεν μπορεί η Ελλάδα να αντέξει 167% του ΑΕΠ χρέος. Οι
Ελληνες να υποφέρουν από την ανεργία, τους χαμηλούς μισθούς, τις κακές
συντάξεις, τη φτώχεια και την ίδια στιγμή ν' αυξάνεται η φορολογία».
Πώς θα μπορούσε η Ελλάδα να βγει από την κρίση;
«Η Ελλάδα πρέπει να στραφεί στον εαυτό της και να κοιτάξει πώς μπορεί να
εκμεταλλευτεί τις δυνατότητές της. Πρέπει ν' αποκτήσει ανταγωνιστική
οικονομία. Είσαστε μια χώρα που έχει πλουτοπαραγωγικές πηγές. Εχει
γεωργία, έχει μεταλλεύματα, μπορεί να εκμεταλλευτεί τους πόρους της για
την παραγωγή ενέργειας. Ζείτε σε μια περιοχή με στρατηγική θέση•
εκμεταλλευτείτε τις υλικοτεχνικές σας υποδομές. Εμείς, όταν συνέβη αυτό
στην Αργεντινή, θελήσαμε να εκμεταλλευθούμε τα πλεονεκτήματά μας. Είχαμε
γεωργία αλλά σήμερα είμαστε ο υπ' αριθμόν 1 παραγωγός σόγιας στον κόσμο.
Βελτιώσαμε τις παραγωγές μας στο κρέας, προωθήσαμε την αγροτοβιομηχανία
μας. Αυξήσαμε τις εξαγωγές μας στη γεωργία στο 50%, κοιτάξαμε τη
βιομηχανία μας. Δεν τα λύσαμε όλα, αλλά σήμερα είμαστε σαφώς καλύτερα».
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 5.10.11
Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)