Παύλος Παυλίδης: Το πάλκο είναι τόπος ελευθερίας

Ο Παύλος Παυλίδης μιλά στη LifΟ λίγο πριν από τη διπλή συναυλία στο Passport στις 26 και 27 Οκτωβρίου.

Με όλα αυτά που συμβαίνουν σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, με τι συναισθήματα ξεκινάς να κάνεις μια συναυλία;

Δεν γεννήθηκα μουσικός και οι πρώτες μου αναμνήσεις ήταν γεμάτες από τη βία που ζούσανε οι μετανάστες, όπως οι γονείς μου στη Γερμανία. Πήγα σε γερμανικό σχολείο και ξέρω καλά τι αισθάνονται τα αντίστοιχα παιδιά στην Ελλάδα του σήμερα. Γι’ αυτό και αρνούμαι να δεχτώ ότι η κρίση είναι σημερινή. Σημερινή είναι η ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε τι συμβαίνει όλα αυτά τα χρόνια. Το πάλκο ήταν και είναι και για μένα τόπος ελευθερίας. Ανεβαίνω εκεί μόνο όταν έχω να πω κάτι, να μοιραστώ κάτι. Αλλιώς, τα φώτα με διώχνουν.

Πιστεύεις ότι και από μόνο του το γεγονός της οποιασδήποτε πολιτικής έκφρασης στις μέρες μας είναι μια πολιτική πράξη;


Ακόμα και η άρνηση της κατήφειας είναι πολιτική πράξη, φτάνει να έχει αντίβαρο εσωτερικό. Θα ήταν ήττα να πάψουμε να γιορτάζουμε τα μικρά πράγματα που κάνουν μεγάλη τη ζωή. Θα ήμασταν θλιβεροί, αν συρόμασταν σε μια καταναγκαστική και όψιμη πολιτικολογία. Αρκετά ισοπεδώνεται η ζωή μας από την οικονομολογική υστερία των μέσων, που την πουλάνε ξαφνικά με το τσουβάλι. Λες και το χρήμα εφευρέθηκε χτες. Λες κι ο φασισμός δεν έμπαινε καθημερινά στα σπίτια μας από τις οθόνες. Λες και δεν ήταν πάντοτε η κάθε είδους δημιουργικότητα πράξη αντίστασης στην καφροποίηση και στη φτήνια.

Τι θα ακούσουμε στο Passport; Θα παίξεις και Βέμπο, να γιορτάσουμε την 28η Οκτωβρίου;

Θα παρουσιάσουμε ένα καινούργιο διπλό δίσκο που ετοιμάζουμε με τα παιδιά. Αρκετά τραγούδια είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας μας και όχι μόνο δικές μου συνθέσεις, πράγμα που με χαροποιεί.
Είναι μαγικό όταν συμβαίνει αυτό. Όσο για την επέτειο, αν έρθεις με φουστανέλα, μπορεί και να σου τραγουδήσουμε για το πώς «κάποιες απ’ των Ελλήνων τις κοινότητες, πότε με τις αρχαιότητες και πότε με ορθοδοξία, ακονίζουν τα μαχαίρια τους στα καινούργια της σφαγεία».

Σου ζητάνε να παίξεις Ξύλινα Σπαθιά ή Μωρά στη Φωτιά στα live; Γουστάρεις ή βαριέσαι με αυτό;

Μου αρέσει κάθε φορά που λέμε κάποιο ολοκαίνουργιο τραγούδι. Ζούμε, βέβαια, εδώ και καιρό το παράξενο φαινόμενο να σηκώνονται αμέσως τα κινητά για να το καταγράψουν. Έτσι, τα κομμάτια παλιώνουν στο YouTube πριν καν κυκλοφορήσουν. Το καλό που έχει αυτό είναι ότι αναγκαζόμαστε να τα κυκλοφορήσουμε πριν παλιώσουν στην ψυχή μας.

Καινούργιο υλικό έχεις; Θα το δούμε κάποια στιγμή και σε δίσκο;

Δεν θ' αργήσει ο επόμενος δίσκος.


Πηγή: https://www.facebook.com/notes/pavlos-pavlidis/%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%85%CE%BE%CE%B7-lifogr-26102012-%CF%80%CE%B1%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%85%CE%BB%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%AC%CE%BB%CE%BA%CE%BF-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%82-%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B1%CF%82/424524514269525